Relaxatie in de ouderenzorg

Als je iemand wil masseren of je wil iemand laten relaxen terwijl je zelf boordevol spanning zit, dan voelt de persoon die je behandelt die spanning. Vooral mensen met dementie zijn daar zeker gevoelig voor.
Jouw spanning kan zelf overslaan naar hen, en hen juist tot (meer) onrust brengen.
Voorkom dat door jezelf, vóór je aan de relaxatie of de massage begint, even los te maken en tijd te maken voor jezelf.
Eén techniek kan er uit bestaan diep in te ademen en rustig uit te ademen voor je begint.
Je kan jezelf ook los maken door voorover te hangen en je armen losjes te laten bengelen.Terug recht kan je je schouders draaien naar voor en achter, zo dat ze soepel zijn.
Het klinkt misschien wat overbodig maar dit is het niet. Jijzelf en de mens die gemasseerd /gerelaxeerd zal worden heeft er baat bij.
Het is belangrijk eerst voor jezelf te zorgen, voor je voor iemand anders zorgt.

Ieder leven draagt een verhaal in zich en nog meer dan dat….

Belang van het levensverhaal voor het welzijn en welbevinden van de bewoner binnen de zorg.

Mijn zoon vraagt dikwijls : “Maar wat deed pépé vroeger ?”
Pépé heeft  geleefd, een oorlog  meegemaakt , de naoorlogse jaren, de wereldtentoonstelling in 58, hield van mémé , van bloemen en plantjes…. Herinneringen ophalen is leuk, samen met mémé. Dit terugblikken heeft direct contact tussen die twee. Het helpt mémé bij het koesteren van haar herinneringen aan pépé. Mémé geeft dan ook iets door aan haar kleinzoon.

Iedereen heeft zijn levensverhaal, vol met memorabele momenten , ervaringen, wijsheden en persoonlijke eigenschappen….. .

Binnen de zorg is het ook belangrijk om aandacht  te geven aan de levensverhalen van de bewoners .

Iedereen zit immers vol herinneringen . Een liedje, een boek, een foto, een geur, een oude bekende …. allemaal teasers voor ons geheugen. Maar die teasers  binnen een zorginstelling zijn veel lager. Daarom is het belangrijk om bewust stil te staan bij het levensverhaal.

Herinneringen binnen de zorg is ook meer dan dat, het is vertellen over je eigen leven, terugblikken en vooruitblikken ( wat verwacht ik nog ) en geeft ook grip op het leven. Het helpt je eraan te denken dat je al moeilijker tijden hebt gehad en er ook bent door geraakt . Het vertellen van mooie gebeurtenissen is meestal het moment van genieten tussen degene die aandachtig luistert en de verteller. Iedere mens is uniek en heeft een eigen levensverhaal,  die maakt wie je nu bent en die belangrijk is om bij te houden. Het is ook een “never ending story”, het levensverhaal is nooit af en heel persoonlijk.Het is de persoonlijke beleving van die persoon, want twee broers kunnen dezelfde gebeurtenis op een heel ander manier inkleuren.  

Ophalen van herinneringen is niet een ouderdomsverschijnsel maar juist nodig om succesvol ouder te worden. Met het ouder worden daalt de actieve deelname aan de omgeving maar de kennis kunde en levenservaring bepalen wie we nu zijn.

Het levensverhaal binnen de zorg ( oa via gesprekken, reminiscentiegroep…) kan je op analoog of digitaal optekenen. Het is een mogelijkheid om in verbinding te staan met je bewoner, je luistert aandachtig en geïnteresseerd, stelt vragen, observeert en informeert.Het levensverhaal is een unieke informatiebron. Goed geïnformeerd zijn draagt bij tot kwaliteitszorg. Het is een basis voor het welbevinden en welzijn van je bewoner en voor kwaliteitsvolle zorg.  Het verhaal wordt verteld door de bewoner, hij is er de eigenaar van en heeft voor hem een “ empowerende “en een ondersteunende waarde. Het helpt het team de bewoner beter te begrijpen en de zorg te verlenen die best bij die bewoner past.

Die aandacht voor het welbevinden en welzijn kan één van de redenen zijn waarom de bewoner voor jouw voorziening gekozen heeft.